Dewaluacja żałoby narodowej

„Znikający wpis” z Facebooka. Jeden z artystów napisał ten tekst na FB, po czym w wielu miejscach, z niewiadomych przyczyn tekst „zniknął” z FB.

Stad zniknąć nie może tak łatwo…

Na wstępie chciałbym wyrazić mój prawdziwy smutek i współczucie dla wszystkich poszkodowanych w katastrofie kolejowej minionego weekendu. Mam pełną świadomość, że bliscy osób, które uczestniczyły w tym wypadku potrzebują w tej chwili wsparcia we wszelakich formach. To była z pewnością kolejna niepotrzebna tragedia.

Chciałbym jednak poruszyć teraz kwestię, która być może zostać odebrana przez niektórych jako oburzająca – tego mam również pełną świadomość. A mianowicie…

Ogólnopolska żałoba narodowa narzucona przez Pana Prezydenta RP.


Skutkiem ogłoszenie żałoby narodowej (kolejnej w przeciągu ostatnich kilku lat) jest odwołanie w dniach 5-6 marca wszelkich imprez masowych – spektakli, koncertów, imprez sportowych itd. (w wielu przypadkach przygotowywanych od wielu miesięcy).
Tym samym jednym odgórnym dekretem na 2 dni straciło pracę (a tym samym poniosło znaczące straty finansowe) wiele tysięcy osób związanych z organizacją imprez artystycznych (aktorzy, wokaliści, muzycy, producenci, dyrektorzy teatrów).

Z powodu (prawdopodobnie) błędu jednego człowieka, wiele tysięcy osób straciło znacząco część swoich miesięcznych dochodów – w wielu przypadkach spowodowało to straty, które będą odrabiane przez nich przez wiele następnych tygodni.
Niektórych imprez artystycznych nie da się tak po prostu przełożyć, a poza tym pozostają jeszcze koszty takiego przełożenia, które są ponoszone przez osoby, które nie miały żadnego związku z zaistniałą sytuacją (nie spowodowały tego wypadku, nie podjęły też decyzji o wprowadzeniu żałoby narodowej).

Artyści zakontraktowani na te terminy stracili swoje honoraria – nie wiadomo, czy będą mogli uczestniczyć w niej w innym terminie i czy w ogóle uda się ustalić nowe terminy danej imprezy artystycznej.
Producenci spektakli i dyrektorzy teatrów zapłacą bezzwrotnie za:
– koszty zwrotów biletów
– ponowną akcję reklamową
– ponowną pracę logistyczną wszystkich działów administracji
– koszty eksploatacji zamkniętych sal (wynajem + świadczenia)
i wiele innych kosztów.

Państwo nie dokona żadnej refundacji powyższych poniesionych strat w sytuacji, w której wymusiło na artystach dni wolne od pracy i tym samym zarabiania pieniędzy.
Zaznaczam, że jest to praktycznie jedyny zawód, który doznaje tak poważnych strat finansowych podczas żałoby narodowej. Niektóre zawody doznają bowiem w tym czasie prawdziwej euforii: wszelcy ratownicy medyczni, służby porządkowe, reporterzy, dziennikarze, producenci zniczy, handlarze flag, kwiaciarze itd.

Politycy podbudują sobie w tym czasie pozycje swoich zapomnianych partii politycznych, wysuwając kolejne tezy „czyja to była wina”, opuszczą flagi na budynkach państwowych, uczczą pamięć „minutą ciszy”, a na koniec miesiąca pobiorą swoje pełne miesięczne pensje.

A może mogliby oddać swoje wynagrodzenia za te 2 dni żałoby na fundusz poszkodowanych w katastrofie?

Ja jako producent płacę sumiennie od 1 stycznia 2011 podatek VAT 23% od organizacji imprez, jako aktor stracę niedługo 50% kosztów uzyskania od moich umów o dzieło, jako żałobnik co roku pracuję po parę tygodni na odrobienie moich strat finansowych, poniesionych z tytułu wprowadzenia kolejnej żałoby narodowej.

Dlaczego mam za to płacić?!!!

Żałoba narodowa – niech będzie, ale w takim razie niech Państwo płaci za sytuację, którą wymusza na niewinnych artystach.

Pozostaje chyba tylko dziękować, że nie jest wprowadzana rokroczna tygodniowa żałoba po akcji „Znicz” (kiedy ginie ok. 100 osób na drogach podczas jednego weekendu) lub miesięczna w styczniu (kiedy po podsumowaniu roku okazuję się, że na polskich drogach zginęło ok. 4000 osób).

Na koniec, żeby uprzedzić ruch urzędników, którzy nie czują żadnego skrępowania, aby zadzwonić do artysty i poprosić go o charytatywny udział w imprezie „ku czci”… żeby powiedział jakiś ładny wiersz… albo przeczytał list w zastępstwie polityka, który nie będzie w stanie go wydukać… albo zaśpiewał jakieś epitafium, bo będzie pięknie… Bo to przecież taki zawód niemalże duchowy – informuję, że mam koszmary po nocach z powodu rachunków, które będę musiał zapłacić nie wiadomo za co, nie jestem w stanie występować, boli mnie gardło, położę się do szpitala, może uda się jakieś odszkodowanie dostać.

z poważaniem
i szacunkiem dla wszystkich

Artysta w Żałobie

P.S. Ciekaw jestem, czy jeśli na początku czerwca jakiś bus ze szkolną wycieczką wpadnie do rowu na dziurawej autostradzie to Pan Prezydent ogłosi żałobę narodową i odwoła mecz otwarcia EURO 2012. Jako artysta patriota deklaruję, że w takiej sytuacji, aby ratować honor kraju skomponuję i wykonam nieodpłatnie na stadionie oratorium pod roboczym tytułem „Świecie nasz, to Polska właśnie”.

Jeden komentarz do “Dewaluacja żałoby narodowej”

  1. Prawda jest taka, że martyrologia jest nieodÅ‚Ä…czna częściÄ… „natury” naszego narodu. O ile uprawianie martyrologii, rozpamiÄ™tywanie bohaterskich czynów, zrywów narodowoÅ›ciowych jest potrzebne (ku pokrzepieniu serc) o tyleż celebrowanie każdego zgonu >5 osób jednoczeÅ›nie jest szkodliwe i niepotrzebne. W każdym razie w takim wymiarze, narodowym.
    Jednak granica dawno została zatarta. Teraz śmierć ma wymiar:
    a) polityczny (zawsze partie próbują zbić na nich swój kapitał oskarżając przeciwników),
    b) medialny (jest newsowy temat na kilka dni. Dobrze jeÅ›li przy tym uda siÄ™ odsÅ‚onić zaniedbania „oszczÄ™dnoÅ›ciowe” które do tragedii doprowadziÅ‚y, gorzej jeÅ›li zostaje wytypowana losowo ofiara i staje siÄ™ „kozÅ‚em ofiarnym”
    c) spoÅ‚eczny (obserwuje siÄ™ masowy wysyp „ekspertów” w dziedzinach wszelakich, którzy dajÄ… upust swojej „wiedzy” na forach internetowych itd. szczegółowo analizujÄ…, oskarżajÄ…, uniewinniajÄ… itd. czÄ™sto ku uciesze i pożywce części narodu.

    Jednak takie jest życie i toczy siÄ™ ono dalej i znakomita część ludzi po chwili refleksji wraca do swojego codziennego życia, a o „żaÅ‚obie narodowej” przypominajÄ… jedynie czarne opaski na logach portali, zdjÄ™cia w skali szaroÅ›ci wÅ›ród czerwonych nagłówków i brak serialu komediowego w tv.
    W ciągu weekendu ginie na drogach średnio około 20 osób. Długie weekendy często podwajają ten wynik. W związku z tym żeby było sprawiedliwie, to żałobę powinniśmy ogłaszać co tydzień. Od poniedziałku do środy.
    Warto tez rozważyć staÅ‚Ä… sumÄ™ za odszkodowania dla ofiar weekendowych, bo Å›mierć zbiorowa, medialna jest u nas wiÄ™cej warta, od takiej zwykÅ‚ej, bez kamer i licznego towarzystwa… Jak siÄ™ Å‚adnie umrze i spektakularnie, to można zagwarantować rodzinie wstÄ™p do kariery politycznej, odszkodowanie albo chociaż zostanie celebrytÄ….
    Umieranie w Polsce ma szczególne znaczenie…..

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.