Psychology Today September/October 2000, s. 12
Tłumaczenie: Sylweter Orzechowski

Wciąż słabo rozpoznajemy kiedy ktoś mydli nam oczy; badania pokazują, że dajemy się nabierać w połowie przypadków. Moglibyśmy zyskać ucząc się od wyczulonych afatyków, ludzi którzy nie rozumieją mowy, ale posiadających zagadkową zdolność do odrózniania kłamców od mówiących prawdę tylko na podstawie ekspresji twarzy.

Badacze z Massachusetts General Hospital i University of California-San Francisco pokazali grupie badanych dwa nagrania video. W pierwszym nagraniu kobieta opisywała przyjemne obrazki, które widziała na ekranie telewizora. W drugim, kobieta oglądała niepokojące obrazy i kłamała w swoim opisie na temat tego, co widziała. Uczestnikami badania były ofiary udarów, cierpiący z powodu uszkodzenia lewej półkuli mózgu – obszaru odpowiadającego za rozumienie mowy – którzy rozumieli wypowiadane słowa, ale nie całe zdania. Chociaż nie mieli oni pojęcia o czym mówiła kobieta, byli jednak daleko lepsi w ocenianiu czy kobieta była szczera, wykrywając kłamstwa w 73%. Innym badanym udawało się to w 50%.
„Afatycy zwracają uwagę na przelotne ekspresje mimiczne” wyjaśnia autorka badania Nancy Etcoff (Ph. D.), psycholog z Massachusetts General. „Ich zdolność do wyłapywania kłamców wydaje się być nabyta”.

Tak więc jeśli chcemy znać prawdę powinniśmy się skupić się na języku ciała innych – a nie na tym, co mówią.